Visum en cultuur

De afgelopen week kregen we een telefoontje van de organisatie. Hoe het verder zou gaan en wanneer het bestuur vergaderde de komende week, en wanneer we dan een gesprek zouden hebben met het bestuur en HR. Dit alles zal nog zo twee weken in beslag nemen. Na het gesprek met het bestuur zouden we dan een ticket kunnen boeken voor Namibië, want het visum is rond.Daar waar we zolang op hebben zitten wachten is rond! Langzaam dringt de implicatie van dit bericht door. We zijn heel erg blij en dankbaar dat het visum er nu is. 

Maar daar mee is het niet klaar. Er wacht een zware taak voor ons, die we niet moeten onderschatten. Maar daarover later meer.

Hoe zit dat nu met het visum, waarom eerst niet en nu wel? Wij hebben er wat gedachten over.
Voor een deel is het, denk ik, cultureel bepaald, van meerdere kanten. Zo zien we voor een deel het moeizaam verkrijgen van het visum, een cultuurverschil. Ondanks alle papieren die in orde waren, moest er eerst een afwijzing komen. Voor de achtergrond: zie de blog: http://tochweerafrika.blogspot.nl/2017/09/cultuur-in-nederland-en-afrika.html
Namibië wil niet te gretig zijn met mensen binnen halen. Na nog een keer vragen en opnieuw argumenten aandragen, dan zeggen ze ja! En wij ons maar druk maken om de afwijzing. Gewoon cultuur. Nog een keer aanvragen en klaar is Kees!
Een andere reden is de arbeidssituatie in Namibië. Die is niet zo rooskleurig. Namibië heeft zelf 30% werkloosheid!
En dan kijk je wel uit om ook nog buitenlanders te laten komen om te werken. Dat besluit je niet lichtvaardig.Maar nu is het visum er gelukkig. Tjonge, wat zaten we in de piepzak! Soms dachten we dat het nooit goed kwam, maar altijd werden we beschaamd en kwamen er nieuwe openingen. Ook dat is goed om te realiseren. 

En nu mogen we gaan. Gelukkig niet alleen. Wat zal er nog veel op onze weg komen. Met deze ervaring, dat het steeds weer goed komt als we gezonden worden, kunnen we gesterkt verder. God is goed.

Niet alles is duidelijk, maar de zon breekt door de mist!